Monday 26 June 2017

तु जातेस

तु जातेस ! तु जातेस निघुन ,
हात हातातील तसाच सोडुन
वाट सोबतीची मधेच मोडुन
परंतु मि ?
मि तसाच राहतो  तुझ्या मागे
  उभा  !
   शांतपणे ,
      निर्विकार पणे
पाहत तुझ्या पाठमोर्या आकृती कडे !
आशा कसलीही नसते मनात
ना कृसले ही थैमान असते
तु वळुन बघावं की परतुन माझ्या मिठीत याव असली काहीही आशा नसते !
तुझ्या मनातील भाव माहीती असुन ही मि पाहत असतो
निरखित असतो  ,
एकटक

एकटक पाहतो ,
  कसलीही तमा नसते
   की कशाचीही क्षिती नसते
होऊ लागलेल्या अंधाराची ,
रिमझिमणार्या पावसाची ,
सळसळणार्या पानांची
कि नाचणार्या वीजांची
नजर असते
निर्जीव
   स्थिर
अगदी पर्वतासारखी ,
निरखित असते फक्त तुला
फक्त तुला ,
तु कृधीच सोडुन मला एकटी नसतेस ,
मि तिथेच असतो ,
अंगास स्पर्शणारा थंड वारा बनुन ,
केसांतुन ओघळणारा पाण्याचा थेंब बनुन
सुखावणारा मातीचा गंध बनुन
आणी
त्या सरशी येणारा तुझ्या अंगावरील काटा बनुन !
मि तीथेच असतो तुझ्या ........
....मागे !

बाजी©

No comments:

Post a Comment

पानिपत काव्य

प्रलयलोटला सागर उठला  खणाणल्या समशेरी महाभारतासम रण दिसले कुरुक्षेत्राची भुमी भाऊ सदाशिव रणात तांडव काळाग्निसम करीत भिडले शिंद्याचे रण भैरव ...