तुला वहायच अगदी न थांबता ,
ते सर्व जे तुझ्यावर अवलंबुन आहेत त्यांकरिता
तुला स्वःतच आस्तित्व अदृश्य करुन
कर्म करायचय दुसर्यांसाठी,
श्वास भरायचाय त्यांच्या जीवनात
म्हणुन
तुला शोकगीते गात एका जागी थांबण्याचा अधिकार नाही
त्या वार्याकडनं शिक काही...!
बाजी©
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
पानिपत काव्य
प्रलयलोटला सागर उठला खणाणल्या समशेरी महाभारतासम रण दिसले कुरुक्षेत्राची भुमी भाऊ सदाशिव रणात तांडव काळाग्निसम करीत भिडले शिंद्याचे रण भैरव ...
-
आरे प्रसाद आरे प्रसाद! तु विनुला पाहीलस का रे ? हापाहापत्या स्वारात रवी विचारत होता! आत्ताच तर इथ होता ! कुठे गेला कुणास ठाऊक ! खांदे उड...
-
सोडलास हात जेवा गेलीस निघुन अशी बोलवलं ही असत परत पण वाटलं वेळ गेली होती रंगलो होतो सुखस्वप्नात बागडत होतो स्व छंदात मोडुन सुखाची झोप ...
-
श्रुत्यैकयानेकार्थ प्रतिपादन श्लेषः (पण्डितराजकृत लक्षण) एकच शब्द वाक्यात दोन अर्थांनी वापरल्याने जेव्हा शब्दचमत्कृती साधते तेव्हा श्लेष अ...
No comments:
Post a Comment