Friday 7 August 2020

नाते

नात्यास स्वप्ना येवढाच मी,हल्ली
भाव देतो 
नावास  तुझ्या आठवण असे,आता
नाव देतो

अंधार आणी शांतता मला जेव्हा भेटते तो
अश्रू मनाला अंतरातला नाजुक ठाव देतो

काळ्या क्षणांना गर्द अडगळी मी टाकून आता
माझ्यात मजला शोधण्यास मी थोडा वाव देतो

हवं तसं उधळता येत नाहि ते जीवन माझ म्हणतं 
लाचार गर्वाला मिशावरी ठेवत ताव देतो

माझे नका म्हणू मला करा हा उपकार आता
विश्वास तोडण्यास आज मी हवं तर घाव देतो
omkar pandav©(baaji)

No comments:

Post a Comment

पानिपत काव्य

प्रलयलोटला सागर उठला  खणाणल्या समशेरी महाभारतासम रण दिसले कुरुक्षेत्राची भुमी भाऊ सदाशिव रणात तांडव काळाग्निसम करीत भिडले शिंद्याचे रण भैरव ...