Friday, 21 June 2019

लाजला चंद्र ही

उमलता चाफा पाहुनी लाजला चंद्र ही
ती चूक चंद्राची मुळीच नव्हती
दरवळत्या गंधकोशास भुलला भ्रमर ही
ती चूक भुंग्यांची मुळीच नव्हती

बरसला प्राजक्त प्रेमांध तृणशय्येवरी
ती चूक वार्याची मुळीच नव्हती
गंधसौरभाने मोडली झोप पहाटे कधी
ती चूक स्वप्नांची मुळीच नव्हती

भावनेच्या मनी जागले प्रेम निद्रेतही
ती चूक  डोळ्यांची मुळीच नव्हती
गोठल्या भावनाही झडल्या दव बनोनी
चूक गारव्याची मुळीच नव्हती

Baaji

at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

पानिपत काव्य

प्रलयलोटला सागर उठला  खणाणल्या समशेरी महाभारतासम रण दिसले कुरुक्षेत्राची भुमी भाऊ सदाशिव रणात तांडव काळाग्निसम करीत भिडले शिंद्याचे रण भैरव ...

  • ये परतुनी भाग तिसरा अव्यक्त प्रेमगाथा
    आरे प्रसाद आरे प्रसाद! तु विनुला पाहीलस का रे ? हापाहापत्या स्वारात रवी विचारत होता! आत्ताच तर इथ होता ! कुठे गेला कुणास ठाऊक ! खांदे उड...
  • गेलीस...
    सोडलास हात जेवा गेलीस निघुन अशी बोलवलं ही असत परत पण वाटलं वेळ गेली होती रंगलो होतो सुखस्वप्नात बागडत होतो स्व छंदात मोडुन सुखाची झोप ...
  • श्लेष अलंकार
    श्रुत्यैकयानेकार्थ प्रतिपादन श्लेषः (पण्डितराजकृत लक्षण) एकच शब्द वाक्यात दोन अर्थांनी वापरल्याने जेव्हा शब्दचमत्कृती साधते तेव्हा श्लेष अ...