किती रे छान पणे स्वतःच रुप लपवितोस
जो लोकांसमोर तुला उघडं पाडतो त्यालाच वेडा ठरवितोस
तु राजकारणी आहेस कि माथेफिरु कळत नाही मला
जो तुझी साथ सोडतो त्यालाच तु संपवितोस
तु भोंदु साधुच असशील वरवर सत्यप्रकाशाची आस धरणारा
आणि मनात घोर अंधार पाळणारा ,
श्रीमंतामागे धावणारी वेश्या ही तुच आहेस बस
पदर नाकभर ओढलेला पतिव्रता भासणारा
हळव्या लोकांस जीवंत गिळणारा नरभक्षी तु ,भावनाशुन्य असणारा
किती व्यक्तीमत्व आहेत नक्की, खरे ते कोणते तुलाच अगम्य आहे
अरे समाजा तु आहेसच बहुरुपी खर्या चेहर्याआड लाख काळे चेहरे
असणारा
Sunday, 1 July 2018
समाजा
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
पानिपत काव्य
प्रलयलोटला सागर उठला खणाणल्या समशेरी महाभारतासम रण दिसले कुरुक्षेत्राची भुमी भाऊ सदाशिव रणात तांडव काळाग्निसम करीत भिडले शिंद्याचे रण भैरव ...
-
आरे प्रसाद आरे प्रसाद! तु विनुला पाहीलस का रे ? हापाहापत्या स्वारात रवी विचारत होता! आत्ताच तर इथ होता ! कुठे गेला कुणास ठाऊक ! खांदे उड...
-
सोडलास हात जेवा गेलीस निघुन अशी बोलवलं ही असत परत पण वाटलं वेळ गेली होती रंगलो होतो सुखस्वप्नात बागडत होतो स्व छंदात मोडुन सुखाची झोप ...
-
कधी कधी माझ झोपेत अस होत स्वप्नात आलेल मनात उतरतं भावलच मनाला ह्रदय घुसळवतं अस कल्पनांच दही मि कागदावर मांडतो त्यात अलंकारोपमांचे काप टा...
No comments:
Post a Comment