रे कृष्णा

रे कृष्णा पुन्हा गिता आम्हास सांग आता
कर्मयोग खरा तु आम्हास दाव आता
बोल आमचे हे बुडबुडे जलावरचे
या तरुणास आमच्या तु अर्जुन दाव आता

भरकटलो आम्ही राष्ट्राच्या अवघ्या साठीत ह्या
भरकटलेल्या यौवनास ह्या आशेचे क्षितिज दाव आता
पुराणे अवडंबरे कांडात धर्म उरला
राक्षसाचा दंभ ब्राह्मणी नाकात शिरला
वेदसंहीता उरल्या पाठ मुखोद्गत पंडीताच्या
गिता कपाटात पडल्या वाड्यात ब्राह्मणांच्या

धर्मवीर क्षत्रिय आज दर्पात पार बुडला
सोडुन खड्ग हातीचे म्लेंच्छपायी पडला
नशा चढली ताकतीची अंगीचा धर्म सुटला
तुझा क्षत्रिय हा आता नशेत पार बुडला

क्षितिजासम आभासी कृष्णा हा धर्म आज उरला
कामचुकार लंबोदरा हाती  कर्मयोग बघ उरला
कर्तव्यच्युत भरतपुत्र आज जातीत विभागला
आपल्याच सहउदराचा हिंदु वैरी आज बनला

घे चक्र आज पुन्हा तु हाती फिरव पुन्हा चाके
संपवुन टाक मन्वंतर वा आता अवतार पुन्हा घे
तु ओढ रथ अर्जुनाचा पुन्हा  रुप दाखविते ते
तु सांग गिता पुन्हा वा बुडव द्वारिके ते