दुरापास्तसे काही मागत नाही
आता मनाला कुठे गुंतवत नाही
मनदोरीने पतंग उडवत राहतो
आभाळाला कवेत घेऊन उडतो
आभाळ घनांनी भरुन जेव्हा येते
वाट आसवां डोळ्यातून मी देतो
डोळ्यात आश्रु थांबत फार नाही
आता मनाला कुठे गुंतवत नाही
उगा कोणाचे भाव भावले होते
मानले कधी मी माझे ज्याना होते
शपथ अश्रुंची खरी वाटली होती
भेट अश्रुंनीच संपवलेली होती
कोणी सोडले काही हरकत नाही
आता मनाला कोठे गुंतवत नाही
का कोणावर हक्क असा सांगावा
का कोणावर जीव येथे उधळावा
का प्रेमाची भिक कुणा मागावी
का आशा ही कोणी परतेन धरावी
आशांवर जगतो तो मी भणंग नाही
आता मनाला कुठे गुंतवत नाही
बाजी©
No comments:
Post a Comment