एक गंध नभी होता वाहत ,विचारले मी त्याला
केसात ताटवा कोण माळूनी , चालली वनमाला
वळून पाहता तिजला वारा, भारीच हो लाजला
कुंतली नभाचा प्रतिभास ,पाहता चंद्र ही हासला
कळी उमलता रास मोत्यांची,दृष्टीस ऐसी पडे
कळीभोवती दुधाळ हलके,कंज्ज केशरी सडे
गहीर्या गहीर्या डोळी पाहता,मन मोहरुन जाते
कोजागिरीच्या शशीवदनी या, जणू रजनी उतरते
रातराणी मजसाठी तु तर, सुंदर मोठे कोडे
सोबती रातीला नभी भोवती,दिवसा दृष्टीस पडे
लपंडाव तु खेळसी रमणी,रहस्य न उलगडे
तु नक्षत्र कि चांदणी रातीची, वा अप्सरा कळेना गडे
No comments:
Post a Comment