Tuesday, 19 January 2016

कधीकधी धुंद गंध असा वाहात जाहतो

कधीकधी धुंद गंध
असा वाहात जातो
कधी कधी मंद मंद
पाऊले ही टाकीतो
उमलाता कळ्या कश्या
सुगंध हा पसरितो
भुलुनी त्या सुगंधास
भ्रमर मी वेडावतो!!1!!

कधी कधी मयुरपंख असा
जीवास भावतो
रंग तो गडदसा पाहुन
तुला आठवीतो
वर्षावतो जणु वळीव
हृदयाच्या अंतरी
रानात जसा पावसात असा
मयुर कुठे नाचतो!
कधी कधी दवबिंदु का
चकाकुनी सतावतो
जगण्याचे ते एक सार
सांगुन मज सावरितो
जरी असले दो घटीकेचे जीवन
वाट प्रेमाची दाखवितो

No comments:

Post a Comment

पानिपत काव्य

प्रलयलोटला सागर उठला  खणाणल्या समशेरी महाभारतासम रण दिसले कुरुक्षेत्राची भुमी भाऊ सदाशिव रणात तांडव काळाग्निसम करीत भिडले शिंद्याचे रण भैरव ...